Una vegá más, equí ta una esbilla semeyes del mio viaxe pela Arxentina. Foi una esperiencia perguapa y fondera aú tuvi l'oportunidá de tar con xente perespecial con un xeitu de llucha diaria pa meyorar la sociedá onde viven (deprendiendo de persones que mos atalanten qu'otru mundiu ye posible).
La convivencia colos guah.es, las trabayadoras y les persones solidaries de la comunidá nel Hogar foi dalgo pa lo que les pallabres nun son a espresar. Gracies a toes y toos. Nun l'escaeceré. Tareis siempres nel mio corazón.
Asina mesmu, l'arguyu de los arxentinos na so propia "identidá" fízome pensar enforma desi asuntu que tanto m'alloria que ye l'escaezu-vergoña que nós, los asturianos, amosamos asgaya pa les nueses coses.
Dexo esti enllaz en castellán qu'afonda na situación anguaño de los guah.es na Provincia de Buenos Aires delantre del mancante despreciu de los políticos:
Asina mesmu, equí dexo la charra qu'iguamos nel programa de radio de la RPA (Radio Autonómica d'Asturies) áu falamos fonderamente del Hogar